صابر صالحانی

حسابداری تعهدی چیست؟ یک روش امور حسابداریمالی است که به شرکت اجازه می دهد قبل از دریافت پرداخت برای کالاها یا خدمات فروخته شده درآمد را ثبت کند و هزینه ها را به محض انجام آنها ثبت کند.

به عبارت دیگر، درآمد کسب شده و هزینه های انجام شده بدون توجه به زمان مبادله پول در دفتر روزنامه شرکت وارد می شود. حسابداری تعهدی معمولاً با مبنای نقدی حسابداری مقایسه می شود که درآمد را زمانی ثبت می کند که کالاها و خدمات واقعاً برای آنها پرداخت شده باشد.

مطالعه بیشتر: تفاوت حسابداری و حسابرسی

نکات کلیدی حسابداری تعهدی

• حسابداری تعهدی یک روش حسابداری است که در آن درآمد یا هزینه ها هنگام انجام معامله در مقابل دریافت یا انجام پرداخت ثبت می شود.
• این روش از اصل تطبیق پیروی می کند که می گوید درآمدها و هزینه ها باید در یک دوره شناسایی شوند.
• حسابداری تعهدی از روش حسابداری دو طرفه استفاده می کند.
• این روش از حسابداری برای شرکت هایی با درآمد متوسط 25 میلیون دلار یا بیشتر در طول سه سال مورد نیاز است.

حسابداری تعهدی چگونه کار می کند

مفهوم کلی حسابداری تعهدی چیست؟ این است که ثبت‌های حسابداری زمانی انجام می‌شود که یک کالا یا خدمت ارائه می‌شود نه زمانی که پرداخت یا دریافت می‌شود. همچنین برای بدهی ها و پرداخت های سررسید ثبت انجام می شود.

این روش اجازه می دهد تا جریان های نقدی ورودی یا خروجی فعلی و آتی با هم ترکیب شوند تا تصویر دقیق تری از امور مالی جاری و بلندمدت یک شرکت ارائه شود.

حسابداری تعهدی از اصل تطبیق پیروی می کند که بیان می کند درآمدها و هزینه ها باید در همان دوره ثبت شوند.

حسابداری تعهدی توسط استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) و اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) تشویق می شود. در نتیجه، این روش حسابداری استاندارد برای اکثر شرکت ها به جز برای مشاغل بسیار کوچک و افراد تهیه شده است.

واجد شرایط بودن برای حسابداری تعهدی

شرکت‌های بزرگ‌تر ملزم به استفاده از روش حسابداری تعهدی هستند در صورتی که میانگین دریافت ناخالص درآمد آنها در سه سال گذشته بیش از 25 میلیون دلار باشد. اگر شرکتی میانگین درآمد مورد نیاز را برآورده نکند، می تواند روش حسابداری خود را از مبنای نقدی یا تعهدی استفاده کند.

حسابداری تعهدی همیشه برای شرکت هایی که موجودی انبار می کنند یا به صورت اعتباری فروش می کنند، صرف نظر از اندازه یا درآمد شرکت، الزامی است.

مزایای حسابداری تعهدی

روش تعهدی تصویر دقیق تری از شرایط فعلی شرکت ارائه می دهد ، اما پیچیدگی نسبی آن باعث می شود که اجرای آن گران تر شود.

این رویکرد از پیچیدگی فزاینده معاملات تجاری و تقاضا برای اطلاعات مالی دقیق تر ناشی می شود.

فروش اعتبار و پروژه هایی که جریان های درآمدی را در یک دوره طولانی ایجاد می کنند. به طور قابل توجهی بر وضعیت مالی شرکت در زمان معامله تأثیر می گذارد. بنابراین منطقی است که ادعا کنیم چنین رویدادهایی باید در مدیریت مالیهمان دوره گزارشگری که این معاملات در آن رخ می دهد منعکس شود.

تحت حسابداری تعهدی، شرکت‌ها بازخورد فوری از جریان‌های نقدی ورودی و خروجی مورد انتظار خود دریافت می‌کنند که مدیریت منابع جاری و برنامه‌ریزی آتی را برای کسب‌وکارها تسهیل می‌کند.

حسابداری تعهدی در مقابل حسابداری نقدی

حسابداری تعهدی را می توان با حسابداری نقدی مقایسه کرد، که معاملات را تنها در صورت مبادله نقدی شناسایی می کند. علاوه بر این، مبنای نقدی و تعهدی در نحوه و زمان وارد کردن تراکنش‌ها متفاوت است.

مبنای نقدی حسابداری

حسابداری نقدی از معاملات در هنگام پرداخت استفاده می کند. به عنوان مثال، شرکت مشاوره ای را در نظر بگیرید که در 30 اکتبر به مشتری خدمات 5000 دلاری ارائه می دهد. مشتری صورتحساب خدمات ارائه شده را دریافت کرده و پرداخت نقدی را در 25 نوامبر انجام داده است. بر اساس روش مبنای نقدی، مشاور بدهی را ثبت می کند. مبلغ 5000 دلار توسط مشتری در 30 اکتبر و 5000 دلار درآمد را هنگام پرداخت در 25 نوامبر وارد کنید و آن را به عنوان پرداخت شده ثبت کنید.

مبنای تعهدی حسابداری

هنگامی که شرکت مشاور خدمات را ارائه می دهد، مبلغ 5000 دلار در حساب های دریافتنی و اعتبار 5000 دلاری در حساب درآمد خدمات وارد می کند. هنگامی که پرداخت در 25 نوامبر انجام می شود، مشاور به حساب های دریافتنی 5000 دلار اعتبار می دهد و 5000 دلار نقدی بدهکار می کند.

سپس در صورت نیاز می‌توان سرمایه دریافت‌شده را به حساب‌های دیگری مانند وجه نقد آزاد منتقل کرد. شرکت از همان روش دوبار ورود استفاده می‌کند تا وارد کند که سرمایه از کدام حساب آمده و به آن منتقل شده است.

نتیجه گیری

حسابداری تعهدی چیست؟ یک روش حسابداری است که در آن پرداخت ها و هزینه ها به هنگام کسب یا وقوع بستانکار و بدهکار می شود. این نوع از حسابداری با حسابداری بر مبنای نقدی متفاوت است، جایی که هزینه ها هنگام پرداخت و درآمدها هنگام دریافت وجه نقد ثبت می شود.

حسابداری تعهدی از حسابداری دو طرفه استفاده می کند، که در آن معمولاً از دو حساب هنگام وارد کردن معامله استفاده می شود. این روش از حسابداری بر مبنای نقدی دقیق تر است زیرا روند سرمایه را از طریق یک شرکت ارزیابی می کند و به آن کمک می کند تا صورت های مالی خود را تهیه کند.